Ερλιχίωση του σκύλου: μια επικίνδυνη νόσος

Ερλιχίωση του σκύλου: μια επικίνδυνη νόσος

Η Ερλιχίωση του σκύλου προκαλείται από αρνητικούς κατά Gram κόκκους που ανήκουν στο γένος Ehrlichia. Τα είδη του γένους Ehrlichia μεταδίδονται στο σκύλο με το σάλιο των προσκολλημένων κροτώνων (τσιμπουριών) που μολύνονται όταν μυζούν αίμα από τους σκύλους φορείς.

Συμπτώματα

Κατά την οξεία φάση της νόσου, τα συμπτώματα εμφανίζονται 1-3 εβδομάδες μετά την προσκόλληση του κρότωνα και τον ενοφθαλμισμό της Ερλίχιας. Τα συμπτώματα ποικίλουν από ήπια έως έντονα και περιλαμβάνουν πυρετό, κατάπτωση, ανορεξία, οφθαλμικό και ρινικό έκκριμα, λεμφογαγγλιομεγαλία, ηπατομεγαλία και σπληνομεγαλία ενώ σταθερό εργαστηριακό εύρημα αποτελεί η θρομβοκυτταροπενία. Κατά τη χρόνια φάση της νόσου, οι σκύλοι που δεν κατάφεραν να εξουδετερώσουν το μικροοργανισμό παρουσιάζουν τα συμπτώματα της χρόνιας Ερλιχίωσης όπως αιμορραγική διάθεση, επίσταξη, ωχρότητα βλεννογόνων, αιματουρία, ύφαιμα, κώμα και την κατάληξη αυτών που συχνά είναι ο θάνατος.

Διάγνωση

Είναι σημαντικό κάθε σκύλος πάνω στον οποίο έχουν βρεθεί προσκολλημένοι κρότωνες, να προσκομίζεται στον κτηνίατρο για γενική εξέταση αίματος (έμμεσος δείκτης) και για την ανίχνευση των αντισωμάτων κατά της Ehrlichiacanisμε τη μέθοδο ELISA. Ένας και μόνο μολυσμένος κρότωνας αρκεί για να μεταδώσει τη νόσο.

Θεραπεία

Η θεραπεία της Ερλιχίωσης περιλαμβάνει τη χορήγηση δοξυκυκλίνης για 28 ημέρες. Το θεραπευτικό αποτέλεσμα πρέπει να εκτιμάται και να επιβεβαιώνεται εργαστηριακά μετά το πέρας της θεραπείας όπου όλες οι αιματολογικές παράμετροι θα πρέπει να παρουσιάζουν βελτίωση.

Πρόληψη

Η πρόληψη βασίζεται στον περιορισμό της έκθεσης των σκύλων στους κρότωνες με τη χρήση δραστικών εξωπαρασιτοκτόνων. Η Ελλάδα λόγω του εύκρατου κλίματός της, αποτελεί ενδημική περιοχή και για το λόγο αυτό θα πρέπει να λαμβάνονται τα κατάλληλα αντιπαρασιτικά μέτρα καθ’όλη τη διάρκεια των θερινών μηνών.